յըհար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [jəˈhɑɾ]
վանկեր՝ յը•հար
- Հավարիկ՝ թամբ ◆ Աղա, էն ֆիքրն եմ անելի, ծիյաքը հտարիր են, յըհարները մնալի։ Ահ ◆ Էս մըշկես յարեքյն էլ վեր սաբարը ուրանց տիրած քըլանան ա, յիհարան ա, սըղըցընըմ էլ չըն։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրել- յըհար զարկել, թամբել ◆ Խան, բալա, ասեց, - ծին յըհար զարկյ։ (Քյոռ Օղլի)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։