յոզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յոզ
- Կարին՝ երկուսից երեք տարեկան երինջ ու մոզի, որոնց արոտի ժամանակ 2-3 ամսով թողնում են արոտավայրերում (տուն չեն տանում) ◆ Այս ձորակի միջի խումբն էլ հերվնեկ կալեկ ու ծին երինջներն ու մոզիքն են, որոնց յոզ կասեն։ Աժ ◆ Շաբաթներով արոտատեղերում արածող, տանից-տեղից փերկվցած (օտարացած) յոզը հեղեղի նման թափվեց գյուղ։ (Հակոբ Մանանդյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։