յուզբաշի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [juzbɑˈʃi]
վանկեր՝ յուզ•բա•շի
- Արարատյան, Ուրմիա, Վան՝ զորքի հարյուրապետ ◆ Դսեղցի Օվակիմ յուզբաշին, քառասուն աժդահա տղամարդ հետն առած անքուն, անդադար ոտի տակ էր տալիս Սիսի բերդից մինչև Հաղբադ-Սանահին։ Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։