յուզբաշի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [juzbɑˈʃi]
վանկեր՝ յուզ•բա•շի
- Արարատյան, Ուրմիա, Վան՝ զորքի հարյուրավետ ◆ Դսեղցի Օվակիմ յուզբաշին, քառասուն աժդահա տղամարդ հետն առած անքուն, անդադար ոտի տակ էր տալիս Սիսի բերդից մինչև Հաղբադ-Սանահին։ Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։