Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ յում•րուղ 

  1. Վան՝ բռունցք, կռուփ ◆ (Քուռակը) ... ամա էլը էն պրթուեդն ի, Կլոխը մե յումրուղի չանքյ։ (Քյոռ Օղլի)
  2. բռունցքի հարված ◆ Խնամին գնաց մի յումրուղ տվեց կնկա շլնքաքոքին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ձիու գլխին մի յումրուխ տվեց։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. յումրուղ թափ տալ - բռունցքով սպառնալ ◆ Միհրան էֆենդին ասաց, բըլբըլաց, Յըմրուղ թափ տվեց: (Քյոռ Օղլի)
  2. յումրուղը գլխին բռնել - նեղել, սպառնալ, անընդհատ ահուդողի մեջ պահել ◆ Դե էն էլ մարթ ի ծեզի պես, Յումրուղ պըռնիր եքյ կըլխին: (Քյոռ Օղլի)
  3. բզի գլխին յումրուղով չեն զարնի - բացահայտ վտանգին անզեն չեն մոտենա ◆ Նոր հասկացա օր «բզի գլխին յումրուղով չեն զարնի»: (Խաթաբալա)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։