նա
Հայերեն
ՄՀԱ: [na]
Դերանուն
- ՄՀԱ՝ [hy], [nɑ]
վանկեր՝ նա
անձնական և ցուցական դերանվան եզակի դեմք, ցույց է տալիս խոսքի առարկան, որ նախորդ հատվածում կամ շարունակության մեջ արտահայտված է եզակի թվով, գոյականով կամ գոյականաբար գործածված որևէ այլ խոսքի մասի պատկանող բառով
Հոմանիշներ
խմբագրելանի, անիկա, ան, նե (իգական սեռի համար)
Արտահայտություններ
խմբագրել- նա ինքը - հենց ինքը, նույն ինքը
Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։