նաբադա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑbɑˈdɑ]
վանկեր՝ նա•բա•դա
- Արարատյան, Ուրմիա՝ հանկարծ, անսպասելի ◆ Աղոթրանը դեռ չծեքած, ողորմածիկկեսուրս վեր կկենար, կքցերքամակը, կերթարհիքին, թե նաբադա մարդ պատահեր՝ սև սրտի աղջիկ կասեր, կպի պատիցը։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։