նաբադիր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑbɑˈdiɾ]
վանկեր՝ նա•բա•դիր
- Մուշ՝ անտես, աննկատելի
Արտահայտություններ խմբագրել
- նաբադիր քղնել, անհայտանալ, աներևույթ դառնալ, աներևութանալ ◆ -Դե գտի, -ըսեց ջաղջապան ու նաբադիր էղավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։