նազար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նա•զար
նազար1
խմբագրել- Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ, Պոլիս, Պարտիզակ, Նոր Նախիջևան, Մարզվան, Եվդոկիա, Ամասիա, Կարին, Խարբերդ, Վան՝ չար աչք ◆ Տեր Աստված, Հիսուս Քրիստոս... չար նազարեն ազատիս վու քու սուրբ լուսուդ տեսությունը արժանի անիս։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրել- նազար անել տալ - թողնել, որ չար աչք դիպչի, չար աչքից չպաշտպանել ◆ Տուք... նազար անիլ տվիք, ճատույեն մոխայիթ չեղաք։ Ռափայել Պատկանյան
- նազար առնել - չար աչք դիպչել, չար աչքից հիվանդանալ ◆ Տղեն նազար է առել: Աժ
- նազար դիպնել (դըպնալ) - չար աչք դիպչել, չար աչքից հիվանդանալ
- նազար էնել - աչքով տալ
- նազար կպնել - տե՛ս նազար դիպնել
- նազարը աղոթել - չար աչքից առաջացած հիվանդությունը աղոթելով բուժել
- նազարը բռնել - չար աչք կպչել, չար աչքից հիվանդանալ
- նազարի ծաղիկ - դեղին ծաղիկներով փշոտ բույս, որը իբր պահպանում է չար աչքից. ով այս ծաղիկը մոտը ունենա, չար աչքը նրան չի դիպչի
նազար2
խմբագրել- Եվդոկիա, Ամասիա՝ անճար, թշվառ
- (փխբ․) վախկոտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- նազարը կուտե բանջարը Եվդոկիա, Ամասիա՝ - անճար մարդը ճարահատյալ համակերպվում է վատթարագույն պայմաններին
- քաջ նազար
- շատ վախկոտ մարդ
- շատ հաջողակ ապաշնորհ մարդ, բարձր դիրքի հասած՝ մեծ պատիվների արժանացած ապուշ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։