նազուկքար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑzukˈkʰɑɾ]
վանկեր՝ նա•զուկ•քար
- Մալաթիա՝ տափակ քար, որի վրա նստեցնում՝ հագցնում են նազուկը՝ ճախարակը, նազուկին առանցք ծառայող քար
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։