նազուք-մազուք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑzukʰ mɑˈzukʰ]
վանկեր՝ նա•զուք•մա•զուք
- նուրբ ու քնքուշ, նազելի ◆ Ախչի,՛ դու էտենց նազուք-մազուք, նիշանածդ վռտոտո հայվարայի մեկը։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։