Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [nɑzukʰ mɑˈzukʰ]

վանկեր՝ նա•զուք•մա•զուք 

  1. նուրբ ու քնքուշ, նազելի ◆ Ախչի,՛ դու էտենց նազուք-մազուք, նիշանածդ վռտոտո հայվարայի մեկը։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։