Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նա•խա•դուռ

Ստուգաբանություն խմբագրել

դռան՝ մուտքի առջևի մասը, տան կամ շենքի առաջին դուռը ◆ Գեղեցիկ աղջիկը այծյամի արագությամբ իջավ նախադռան սաբդուղքից։ (Մուրացան)
(փխբ․) որևէ տեղի՝ տեղանքի մուտք՝ մատույց
(փխբ․) որևէ բանի սկզբնական շրջանը, սկիզբը, մուտքը ◆ Ախորժելը սիրելու նախադուռն է։ (Արփիար Արփիարյան)
(կզմխս․) փողի՝ խողովակի և այլն մուտքի սկիզբը՝ ծայրը
(փխբ․) որևէ իրադաարձության անմիջապես նախորդող ժամանակ՝ պահ, նախօրյակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։