նախազգացում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nɑχɑzɡɑˈt͡sʰum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նա•խա•(ը)զ•գա•ցում 

Գոյական

1. նախազգալը, նախապես զգալը
2. լինելիքի՝ կատարվելիքի աղոտ կռահում՝ գուշակություն՝ ենթադրություն, լինելիքը կանխապես աղոտ կերպով պատկերացնելը, սիրտը վկայելը ◆ Մի ծանր նախազգացում ճնշում էր յուր սիրտը։ (Մուրացան)
3. այն, ինչ որ սիրտը վկայում է

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։