Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɑχɑhɑɾ ˈbɑr]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) անշեշտ բառ, որը հնչակազմորեն հարում է իրեն հաջորդող շեշտակիր բառին, շեշտված բառին նախորդող բառը՝ հնչաբառի կազմում

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։