նախասիրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɑχɑsiɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նախասիրութիւն
վանկեր՝ նա•խա•սի•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- սեր՝ հակում որևէ բանի նկատմամբ
- այն, ինչ որ մեկի նախապատվության առարկան է հանդիսանում
- (հնց․) առավելագույն սեր ու հոգատարություն որևէ մեկի նկատմամբ
Հոմանիշներ
խմբագրել- սեր, հակում
- տե՛ս գերադասություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։