Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•ղլ 

  1. Մոկս՝ պատմություն ◆ դառնանք, ասընք Դավթի նաղլը։ Սասնա ծռեր
  2. հեքիաթ ◆ գիշիր իր, Սանասար կսաց․ - Խալվուր, նաղկլ մ ասա՛ անկաջ էնինք։ Սասնա ծռեր
  3. խոսք ու զրույց, պատմություն ◆ Այ կնիկ, մի գնա իր կուշտը, մի տես ախր թե էս ին՞չ նաղլ ա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. նաղլ անել,
  2. նաղլ էնել,
  3. նաղլ արիլ
    1. Մեղրի, Կարճևան՝ պատմել ◆ Աղջիկ կը նստի, ուր գլխու էկած բաներ նաղլ կանի պառավուն։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Կը նստի, ինչըղ օր իրան նաղլ էին էրե, էնպես էլ ինքը նաղլ կէնե (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
    2. հեքիաթ ասել, հեքիաթ պատմել
    3. սուտ՝ անհավատալի բաներ ասել ◆ Ինչ նաղլեր ես անում կարծում ես կհավատա՞նք նաղլերիդ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  4. նաղլ սարքել - Մի բանի մասին պատմելիս՝ երկար-բարակ ուրիշ կողմնակի բաների մասին էլ պատմել, խոսքը շատ երկարացնել ◆ Կարճ կտրի, նաղլ մի սարի (Ձեռագիր)
  5. հալ նաղլ - Արարատյան՝ պատմություն, եղելություն ◆ - Հա՛, - ասում ա տղեն, - ձեզանից պահեմ, ասսանից ինչ պահեմ հալ նաղլ՝ ըսենը, ըսենց, ըսենց բան (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։