Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•ղ(ը)ր•վոր 

  1. Կարին՝ նվագող, նվագածու ◆ Էսիկ իրեն մարթը թո կէնե, նաղրվորը կառնե կէրթա հարսը տուն փերելու։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։