Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•յար 

  1. Մոկս, Շատախ՝ թշնամի, հակառակորդ, ախոյան, ոսոխ ◆ Գնաց խաասավ Քեանկե, քաղաք, նա (մեջ) նայարքիրուն (թշնամիներին)։ Ահ ◆ Տու ընչո՞ւ զանոնք կը սպանիս, անոնց մեղք քու վիզ կ՝իցկիս, Գնա, քու նայար սպանի։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։