նայիբություն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑjibutʰˈjun]
վանկեր՝ նա•յի•բութ•յուն
- Արարատյան՝ տեղակալի պաշտոն, փոխանորդություն
- համանատարություն ◆ Հայոց սարվազի նայիբությունը նրան էին տվել։ (Խաչատուր Աբովյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։