Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•շա•բար 

  1. նռան եփած՝ թանձրացած հյութ, որ գործ են ածում իբրև դեղ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։