նապանի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑpɑˈni]
վանկեր՝ նա•պա•նի
- Խիզան, Շատախ՝ թաքուն, ծածուկ (տեղի մասին) ◆ Տիրըմ էրկու նա տերտեր ըզկերած խարամից վար տիրացուն, ան էլ քյըռխավ, օրըմ ըզտերտրոչ իսկից նապանի տեղըմ, ճամին առից, ընգյավ վար անու, դե, տու որ կըտաս։ Մ. Մուրադ.
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։