նապանի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑpɑˈni]
վանկեր՝ նա•պա•նի
- Խիզան, Շատախ՝ թաքուն, ծածուկ (տեղի մասին) ◆ Տիրըմ էրկու նա տերտեր ըզկերած խարամից վար տիրացուն, ան էլ քյըռխավ, օրըմ ըզտերտրոչ իսկից նապանի տեղըմ, ճամին առից, ընգյավ վար անու, դե, տու որ կըտաս։ Մ. Մուրադ.
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։