նավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նաւ
վանկեր՝ նավ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական *nāu արմատից. հմմտ. հնդկերեն nau, հունարեն ναύς, լատիներեն nāvis: Հավանական է համարվում նաև իրանական ծագման վարկածը, մանավանդ որ նաւազ, նաւապետ բառերն ակնհայտորեն իրանական ծագում ունեն։
Գոյական
- ջրի վրա լողացող՝ ջրով ընթացող փոխադրամիջոց, մարդկանց և բեռներ տեղափոխելու համար ◆ Ճոճվում են նավերը սևերիզ՝ Շղթաներով ափին կապած։ Եղիշե Չարենց
- օդով թռչող փոխադրական մեքենա
- ջրատար խողովակ, ագուգա
- փայտե կամ քարե գուռ աղբյուրների առջևում՝ անասուններին ջրելու համար ◆ Ջուրը նավից արշավելով կատաղաբար ձայն է հանում։
- փայտե խողովակ՝ որով ջուրը հոսում ու թափվում է ջրաղացի անիվին (գվռ․)
- փայտե տաշտակ՝ շենքեր կառուցելիս հող՝ շաղախ՝ ցեխ կրելու համար (գվռ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- վաք, վագ, բոտ, սարբոտ, նով, խել, սուլ,
- ջրախողովակ, փողրակ, ջրանցույց
- տաշտակ
Արտահայտություններ
խմբագրել- նավը թողնել - դիրքերը լքել՝ թողնել, փախուստի դիմել, դասալքել
Հոլովում |
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
---|---|---|
Ուղղ. | նավ | նավեր(ը) |
Սեռ. | նավի | նավերի |
Տր. | նավի(ն) | նավերի(ն) |
Հայց. | նավ(ը) | նավեր(ը) |
Բաց. | նավից | նավերից |
Գործ. | նավով | նավերով |
Ներգ. | նավում | նավերում |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։