Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɑvtʰɑɡɑzɑbɛɾ ɑvɑˈzɑn]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) երկրակեղևի ժամանակակից կառուցվածքում արտահայտված և նստվածքային ապարներից կազմված իջվածք, որի ձևավորումը ուղեկցվել է ածխաջրածինների առաջացմամբ, հանքամարմնում դրանց կուտակմամբ և պահպանմամբ


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։