Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɑtvɑt͡skʰɑkutɑkmɑn ˈd͡ʒuɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) հին ջրավազանների նստվածքների ստորերկրյա ջուր, որը նստվածքների հետ միասին երկար ժամանակ մնացել է թաղված վիճակում և աստիճանաբար փոփոփխվել է դիազենեզի ու կատագենեզի փուլերում


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։