Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɑɾnd͡ʒɑˈt͡sʰɔlkʰ]

վանկեր՝ նա•ր(ը)ն•ջա•ցոլք 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) նարնջացոլքով, նարնջի ցոլք ունեցող ◆ Այդ օրերին զարմանքի ու հիացումի նարնջացացոլք ծիածանը կամարվել էր Արագածի գագաթից մինչև լյառն Մասիս։ «Գրական թերթ»

Աղբյուրներ

խմբագրել