նե

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nɛ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նէ

վանկեր՝ նե 

Գոյական

1. (երժշտ․) հայկական երաժշտության մեջ՝ ութնյակի 6-դ ձայնանիշ
2. հայկական ձայնագրության հիմնական ձայնաշարի (դո նոտայով սկսնող միքսոլիդիական լադ) վեցերորդ հնչյունը

Հոմանիշներ

1. նա, անի, անիկա, ան

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. ներա, անձնական դերանվան երրորդ դեմքի իգական սեռի ձև, որը ստեղծեցին արևմտահայ մտավորականներ և որոշ ժամանակ գործածեցին

Հոմանիշներ

1. աքհա, ահավասկի

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։