Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նեղ•ած 

  1. Մուշ, Բաղեշ՝ հոգնած ◆ Ախ նանե ջան շատ նեղած եմ, դուն ու քու աստված ձի չառնիս նես։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. Կարին, Բասեն՝ անճար, դժվար ◆ Օրվա մեկը թաքավորի շատ նեղած հիվանդ կէղնի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։