նեճիր

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նե•ճիր 

1. Արարատյան, Արաբկիր, Տարենտե, Մուշ, Մոկս, Սասուն, Վան՝ որս, որսորդություն ◆ Բերինք մեկ նիտ-անեղ շնընք, տանք Դավիթին, որ էթա հուր խամար նեչիր անի Սասնա ծռեր ◆ Հայ հո, Մանծկերտ, խայոց պսակ. ուր է ոժով, քյո Խոռն ու Հայկ։ Տյոր են կնացեր, նեճիր, անել թե նետ սրով աշխար ճռպել ԱՏՍ ◆ -Տղեկներ, դոր կէրթա, գնացեք, դոր չեք էրթար, Սև սար նեջիր մէրթաք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
2. որսած կենդանի, որս ◆ Դավիթ կը խիհար քառիք նեճիր կը բերին, Մհեր տառատակ կը գա Սասնա ծռեր
3. որսատեղ ◆ էտա քեռիք կը նստի նեճիր, ինչ եվարին Մհեր նեճրից կը գա, ճան կը տան, կը խափին, նեճիր կառնեն մոտեն, կը գան Սասնա ծռեր
4. Վան, Պապեն՝ որսորդ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։