Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նե•ճիր 

  1. Արարատյան, Արաբկիր, Տարենտե, Մուշ, Մոկս, Սասուն, Վան՝ որս, որսորդություն ◆ Բերինք մեկ նիտ-անեղ շնընք, տանք Դավիթին, որ էթա հուր խամար նեչիր անի Սասնա ծռեր ◆ Հայ հո, Մանծկերտ, խայոց պսակ. ուր է ոժով, քյո Խոռն ու Հայկ։ Տյոր են կնացեր, նեճիր, անել թե նետ սրով աշխար ճռպել ԱՏՍ ◆ -Տղեկներ, դոր կէրթա, գնացեք, դոր չեք էրթար, Սև սար նեջիր մէրթաք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. որսած կենդանի, որս ◆ Դավիթ կը խիհար քառիք նեճիր կը բերին, Մհեր տառատակ կը գա Սասնա ծռեր
  3. որսատեղ ◆ էտա քեռիք կը նստի նեճիր, ինչ եվարին Մհեր նեճրից կը գա, ճան կը տան, կը խափին, նեճիր կառնեն մոտեն, կը գան Սասնա ծռեր
  4. Վան, Պապեն՝ որսորդ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։