նեճիրվան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նեճ•իր•վան
- Մուշ, Մոկս, Սասուն, Վան՝ որսորդ, որսկան ◆ Կեր ուկեր, կեր ու կեր մարդմ ու կնիկմ, իրիկ նեճիրվան էր։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Քույրը խելացի էր, տղան կտրիճ ու նեիրվոր։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Նագեհան նեճիրվան էն դիեն կէրևա, լապստրկու չարեն կը կտրի, զինք կը թալե գինու ծակ Բնս ◆ Կը տեսնա` նեճըրվան թվնքով նշան է բռնի հավքու մե (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։