Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɛjtɾɔfilɑʃɑtɑˈt͡sʰum]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) ախտաբնաան վիճակ, երբ արյան մեջ նկատվում է նեյտրոֆիլային հատիկաով լեյկոցիտների քանակության աճ, որը կարող է հետևանքով լինել վարակիչ հիվանդությունների, թարախային բորբոքային գործընթացների, սրտամկանի ինֆարկտի, սուր արյունակորստի, ինչպես նաև սննդային և հուզական ֆիզիոլոգիական (բնականոն) լեյկոցիտաշատացման

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։