Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նե•ո•կան•տա•կա•նու•թյուն

Ստուգաբանություն խմբագրել

<неокантианство <նեո․․․ + կանտականություն

(փիլ․) 19-րդ դարի երկրորդ կեսում բուժուական փիլիսոփայության մեջ ծագած ուղղություն, որի նշանաբանն է «Ետ դեպի Կանտա» և որը օգտագործվում է Կանտի իդյալիստական իմացաբանությունն ու բարոյագիտությունը՝ մատերիալիզմի ու մատերիալիստական բնագիտության դեմ պայքարելու համար

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։