նեոկլասիցիզմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nɛɔklɑsiˈt͡sʰizm]

վանկեր՝ նե•ո•կլա•սի•ցիզմ 

Ստուգաբանություն

<неоклассицизм <նեո․․․ + կլասիցիզմ

Գոյական

1. (արվ․) (գրկն․) արվեստագիտության և մասամբ գրականագիտության մեջ ընդունված տերմին, որով նշվում են սոցիալական ուղղվածությամբ և գաղափարական բովանդակությամբ տարբեր XIX դ․ վերջի և XX դ․ գեղարվեստական երևույթները, որոնց ներհատուկ է դասական արվեստի, Վերածննդի դարաշրջանի կամ կլասիցիզմի արվեստների ավանդույթներին դիմելը

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ неоклассицизм (ru) ‎(neoklassicizm)
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։