Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նե•րակ 

  1. Ղարաբաղ՝ երանի ◆ Ներա՜կ քու մոր, դե մընեկ հոր ա՞, ինձ տո, քյըե տամ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ներակ ընդրան, ա ժողովուրթ, վեր շատ տընջվել նը ետը գյանքին վերչն էլ շատ պարի, շատ բախտավեր կինի։ ՀԺհ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ներակ տալ - երանի տալ, երանել, ցանկալի համարել ◆ Ա՜խ, ներակ կը տամ էն օրին վեր լհա մըն հետ աշկըտ-աշկիս ինկնի, իրեսըտ տեսնամ էլ դարդըս չի ինիլ։ (Խաթաբալա) ◆ Ներակ ըմ տուվալ ընըրա, հու կըտեսնա ուրան յարեն։ ՆԼՂԺբ
  2. ներակ լինի - երանի ◆ Նըերակ կինի էն օրեն, Ես ու տու քյինանք ժամը։ ՆԼՂԺբ
  1. տե՛ս ներհակ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։