ներդաշնակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɾdɑʃˈnɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ներ•դաշ•նակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հնչյունների՝ ձայների համահնչունություն ու երաժշտական կուռ կառուցվածք ունեցող ◆ Ներդաշնակ երաժշտություն։
- քաղցրահնչյուն, ախորժելի, լսողության համար քաղցր՝ դուրեկան ◆ Ներդաշնակ երգ՝ ձայն՝ երգեողություն։
- մասերի՝ բաղադրիչների՝ տարերի և այլն համաչափություն ու համամասնություն ունեցող ◆ Ներդաշնակ գեղեցկություն։
- (փխբ․) ներդաշնականությամբ բնորոշվող, որտեղ կամ երբ ներդաշնակությունն է տիրում ◆ Կյանքը թվում է ներդաշնակ: (Հրաչյա Քոչար)
- (փխբ․) ներքին համապատասխանություն ունեցող, մասերի՝ միավորումների և այլն միմյանց համապատասխանությամբ բնորոշվող ◆ Ներդաշնակ կառուցում։
Հոմանիշներ
խմբագրել- համաչափ, համամասն, համանդամ, զուգահարմար, պատշաճահարմար, դաշն, ներդաշն, ներդաշնակավոր, դաշնավոր, կառուցիկ
- համանվագ, ներանվագ, դաշնակավոր
- ախորժալուր, անուշալուր, դյուրալուր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։