Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ներկայ

վանկեր՝ ներ•կա

Ստուգաբանություն խմբագրել

որևէ նշված տեղում գտնվող ◆ Ճանապարհ ընկնելուց առաջ խմբի ավագն ստուգեց, թե ով է ներկա և ով բացակա։
տվյալ միջոցառման՝ հավաքին ևն մասնակից ◆ Հակառակի պես նա այդ ժողովին ներկա չի եղել։
այժմյան, հիմիկվա, արդի ◆ Կարմրաքարի ներկա բնիկները գաղթել են հաղարացոց աշխարհից: Ա.Բ.
տվյալ, այս, նշված ◆ Ներկա ուսումնասիրությունը նպատակ ունի ընդհանուր գծերով ներկայացնելու վարդանանց պատերազմին նախորդած իրադրությունը:Պ.Հ.Բ.
Կաղապար:քվյ ներկա ժամանակին վերաբերող՝ հարաբերվող, ներկա ժամանակին պատկանող

(հոգն․) ներկաներ(ներկաները), նրանք, որ ներկա են՝ տվյալ տեղում են գտնվում կամ տվյալ բանին մասնակցում են ◆ ժամանակ առ ժամանակ նա փորձարկու հայացքով նայում Էր ներկաներին:
միայն եզակի - Արդի ժամանակը՝ ժամանակաշրջանը, այժմյան ժամանակը ◆ Ներկան կերտելով մենք կերտում ենք նաև ապագան։

ներկայությունը հայտնելու, բացականչություն՝ անուն-ազգանունը կարդալիս (ներկա-բացակա անելու ժամանակ)

Բաղադրյալ բառեր
ներկագլան ներկագործ ներկագործական ներկագործություն ներկաթաթախ ներկաթափ ներկաթել ներկաթեցնել ներկաթեցվել ներկաթեցում ներկաթում ներկալել ներկալյալ ներկալվել ներկալում ներկածեփ ներկակալ ներկակիր ներկահյութ ներկահոտ ներկաման ներկամատիտ ներկայաձև ներկայանալ ներկայանալի ներկայացնել ներկայացվել ներկայացում ներկայացուցիչ ներկայացուցչական ներկայացուցչություն ներկապատում ներկապնակ ներկաջուր ներկառատ ներկառուցել ներկառուցվել ներկառուցում ներկասնդուկ ներկաստառ ներկաստառել ներկատախտակ ներկատպահանում ներկատու ներկատուն ներկատուփ ներկարար ներկարարական ներկարարություն ներկարել ներկարկղ ներկարմատ ներկարվել ներկարում ներկափոշի ներկաքողարկել ներկաքողարկվել ներկաքողարկում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ present գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ настоящее время (ru) ‎(nastojaščeje vremja), присутствующий (ru) ‎(prisutstvujuščij), теперешний (ru) ‎(teperešnij), современный (ru) ‎(sovremennyj), настоящее (ru) ‎(nastojaščeje) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։