ներողամտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɾɔʁɑmtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ներողամտութիւն
վանկեր՝ նե•րո•ղա•մ(ը)•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ներողամիտ լինելը, ներողամիտի հատկությունը՝ բնավորությունը
- ներողամիտ վերաբերմունք
Հոմանիշներ
խմբագրել- զիջողամտություն, զիջողություն, ներողություն, բարեհոգություն, մեծահոգություն, անհիշաչարություն, անոխակալություն, անոխություն, անքենություն, անքինախնդրություն, անչարություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։