Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նըժ•նը•ժալ 

  1. տե՛ս նժժալ
  2. Արարատյան, Կարին, Շիրակ՝ (փխբ․) առկայծել, մարելու մոտ լինել։ ◆ Ճրագը նժնժում էր: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Թոնիրը կնըժնըժա: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. (փխբ․) Կարին, Շիրակ՝ երազային վիճակի մեջ ընկնել, վերանալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։