նշանախոսություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nʃɑnɑχɔsutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշանախօսութիւն

վանկեր՝ ն(ը)•շա•նա•խո•սութ•յուն 

Գոյական

1. նշաններով խոսելը, նշանացի խոսակցություն
2. մեկի աղջկան նշանելու նախնական խոսակցություն՝ համաձայնություն ստանալու համար, խնամախոսություն

Հոմանիշներ

1. հարսնախոսություն, խնամախոսություն, նշանախոս, հարսնախոս

Արտահայտություններ

1. նշանախոսություն գնալ - իբրև հարսնացու ընտրված աղջկա ծնողների (կամ խնամակալների) տունը գնալ՝ նշանադրելու համաձայնություն ստանալու

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ affiance գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ разговор знаками (ru) ‎(razgovor znakami), переговор знаками (ru) ‎(peregovor znakami), сватовство (ru) ‎(svatovstvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։