Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշխար

վանկեր՝ ն(ը)շ•խար 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *nišxvar. հմմտ. պարսկերեն nišxār:

Գոյական

  1. (եկեղ․) բոլորակ կամ բարակ ու տափակ անթթխմոր հաց (մի երեսին Քիիստոսի նկարը), որով հաղորդություն են տալիս հավատացյալներին (գինու մեջ թաթախելուց և վրան համապատասխան աղոթք կարդալուց հետո)
  2. (կրոն․) սրբերի կմախքից մնացած մաս, մասունք
  3. կտոր, փշուր, փշրանք (հացի)
  4. հարգարժան նախնիների ոսկորները ◆ Տապանագրերը ցույց են տալիս այս նվիրական նշխարների տերերին (Պերճ Պռոշյան)
  5. (փխբ․) աճյուն, դիակ ◆ Փորում են նրանք մի խոր գերեզման, և սիրակորույս գույգ նշխարները հանձնում են ցավով հայրենի հողին Վահրամ Մավյան
  6. (փխբ․) գրական կամ նյութական հուշարձանի մնացորդ՝ պատառիկ ◆ Մի կերպ փախցրած մեր հոգևոր գանձերի նշխարները պահպանելու համար և մեզ՝ կծկվեցինք լեռների մեջ (Սուրեն Այվազյան)
  7. (փխբ․) առհասարակ՝ որևէ թանկագին հիշատակ՝ մնացորդ ◆ Պատերազմից բերած իմ թղթերի մեջ մի փոքրիկ նշխար է պահպանված՝ մի փոքրիկ տղայի լուսանկար Սերո Խանզադյան
  8. (եկեղ․) մեռածների մնացորդները, որոնք իբր վկայում են նրանց «սրբության» մասին և հավատացյալների երկրպագման առարկան են

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. նշխարք, սուրբ հաց, օրհնած հաց
  2. մասունք, մարմին սրբոց , Քրիստոսի մարմին,
  3. փշուր, կտուր,
  4. տե՛ս աճյուն, դիակ
  5. պատառիկ
  6. հիշատակ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։