նշմար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nʃmɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշմար
վանկեր՝ ն(ը)շ•մար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *ni-šmar:
Գոյական
- (հնց․) հազիվ նկատելի հետք
- լույսի նշույլ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | նշմար(ը) | նշմարներ(ը) |
| Սեռ. | նշմարի | նշմարների |
| Տր. | նշմարի(ն) | նշմարների(ն) |
| Հայց. | նշմար(ը) | նշմարներ(ը) |
| Բաց. | նշմարից | նշմարներից |
| Գործ. | նշմարով | նշմարներով |
| Ներգ. | նշմարում | նշմարներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։