նշմար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nʃmɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշմար
վանկեր՝ ն(ը)շ•մար
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *ni-šmar:
Գոյական
- (հնց․) հազիվ նկատելի հետք
- լույսի նշույլ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | նշմար(ը) | նշմարներ(ը) |
Սեռ. | նշմարի | նշմարների |
Տր. | նշմարի(ն) | նշմարների(ն) |
Հայց. | նշմար(ը) | նշմարներ(ը) |
Բաց. | նշմարից | նշմարներից |
Գործ. | նշմարով | նշմարներով |
Ներգ. | նշմարում | նշմարներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։