նշույլք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nʃujlkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշոյլ
վանկեր՝ ն(ը)•շույլք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- լույսի շող, ճառագայթ, ճաճանչ
- (փխբ․) չնչին քանակություն, նշան, հետք ◆ Խղճի նշույլ չկա քո մեջ։ Կյանքի՝ եռանդի նշույլ:
- (փխբ․) որևէ բանի թույլ՝ աղոտ դրսևորում՝ արտահայտություն ◆ ժպիտի մի նշույլ շողաց նրա նուրբ շրթունքներին Ժ. Օլիվիե
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ճառագայթ, ճաճանչ, շող
- տե՛ս նշան, հետք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։