նոբաթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɔˈbɑtʰ]
վանկեր՝ նո•բաթ
- Նոր Նախիջևան՝ կարգ, հերթ ◆ Դնգի նոբաթը մերն էր։ (Ձեռագիր) ◆ Նոբաթ չլինելու պատճառով եկան տուն։ (Ակսել Բակունց) ◆ Յիս նոբաթ տըվիր իմ էնու, թըխ էրթա կռիվ։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրել- նոբաթ-նոբաթան, Ղարաբաղ՝ հերթով, կարգով ◆ Ասլան-Բալասի, մին էլ էս իրեք մարթս շատ խրեգյ քյեցալ ըն, մին տեղ տոն շինալ հու էս չորս հուքյին ընտեղ կացալ հու նոբաթ-նոբաթան մինը տանը կենում ա իլալ, մեկալներն էլ քյինում ըն իլալ վըերս։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- նոպաթե-նոպաթ, Արարատյան՝ հերթով ◆ Նոպաթե նոպաթ ըդրան նիլան ցախ էր բերըմ, ջուր էր բերըմ. էրկու ամիս ըդենց բանացնըմ ին։
- ջաղացիդ նոբաթ ըլնի, կալիդ քամի, հաջողություն քո մշտական ուղեկիցը լինի
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։