նոտա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɔˈtɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ նո•տա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< нота < լատ․ nota նշան
նոտա1
խմբագրելԳոյական
- (երժշտ․) երաժշտական հնչյունի պայմանական գրային նշան, ձայնանիշ
- այդ նշանով արտահայտվող երաժշտական հնչյունը՝ ձայնը
- ձայնագրված երաժշտական ստեղծագործություն
- (փխբ․) ձայներանգ, խոսքի ձայնային երանգ, հնչերանգ
- հատուկ նշաններ, որոնցով գրի են առնում ձայնի տևողությունը
- (դիվ․) դիվանագիտական նամակագրության տարածված տեսակ։ Նոտա միջոցով պետությունն իր կարծիքն է հայտնում այս կամ այն հարցի շուրջ, հաղորդում տեղեկատվություններ և այլն
Հոմանիշներ
խմբագրել- ձայնանիշ, ձայնատառ, խազ (հայկական)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
նոտա2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրել< нота < լատ․ nota նշան, նշում, նկատում
Գոյական
- տե՛ս հայտագիր
- (դվնգ․) հայտագիր՝ մի կառավարության դիմումը մի ուրիշ կառավարության ի ներկայացուցչի միջոցով
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս հայտագիր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։