նորաբորբ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɔɾɑˈbɔɾb]
վանկեր՝ նո•րա•բորբ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) նոր բորբոքված՝ թեժ ◆ Նորաբորբ վերքերին նույն ձեռագրով անավարտ հավերժն է միգամաղում։ Օսիպ Մանդելշտամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։