նորագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɔɾɑˈɡiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ նո•րա•գիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ձեռագիր նմանությամբ ունեցող թեք տպատառ, շղագիր
- (նորբ․) նոր անդմագրված անձ ◆ Պատճառն այս անգամ ոչ թե ՌԱԿ հանրապետական վարչության նիստն էր, ….այլ մի խումբ նորագիրների երդմնակալության արարողությունը Ազգ.
Ածական
- այդպիսի տպատառներով տպագրված
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․Ս․ Գալստյան, Ս․Ա․ Գալստյան, Գ․Կ․ Հովսեփյան, Ա․Գ․ Սահակյան, Լ․Ե․ Սահինյան, Նոր բառեր, Պրակ Բ (Ասողիկ), Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2016 — 184 էջ։