նորարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɔɾɑˈɾɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ նո•րա•րար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- գիտության՝ տեխնիկայի՝ արտադրության արվեստի ու գրականության որևէ բնագավառում նոր գաղափարների՝ սկզբունքների՝ աշխատանքի մեդոտ կամ կատարելագործում և այլն մտցնող մարդ
- նորացնող, թարմացնող, վերականգնող ◆ Մռայլվում ես և նորից սպասում գարնանը, որը կյանքի նորարարն է ԷԶ
Հոմանիշներ խմբագրել
- նովատոր (հնց․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։