նորգենի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɔɾɡɛˈni]
վանկեր՝ նոր•գե•նի
- Մուշ՝ կեչու ազնվագույն ռեսակը, ազնիվ կեչի ◆ Պրակներ (պուրակ) կան, որոնք նառի բուն նշանակությամբ տաբու էին՝ անձեռնմխելի, մեկը Կոկակ գյուղի մոտ, որի ծառերը, գլխավորապես կեչի և սրա ազնվագույն տեսակը նորգենի, անունով ծառեր են, ժողովուրդն են, ժողովուրդն այդ ծառերից մի ճիպոտ անգամ չի քաղում՝ հավատալով, որ անպայման փորձանք կգա։ Բնս
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։