Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նո•րե•լուկ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. որևէ ասպարեզում նոր հայտնված՝ նոր հրապարակ իջած (մարդ)
  2. (հզվդ․) նորահնար՝ նորաթուխ բան ◆ Ոչ էլ պետք է (լեզուն) նորելուկն երուվ զարդարել (Ղազարոս Աղայան)
  3. տե՛ս դուրսպրծուկ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. նորահայտ, նորաթուխ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել