Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նո•րե•լուկ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. որևէ ասպարեզում նոր հայտնված՝ նոր հրապարակ իջած (մարդ)
  2. (հզվդ․) նորահնար՝ նորաթուխ բան ◆ Ոչ էլ պետք է (լեզուն) նորելուկն երուվ զարդարել (Ղազարոս Աղայան)
  3. տե՛ս դուրսպրծուկ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. նորահայտ, նորաթուխ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել