Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նո•րուց 

  1. նորածին երեխայի հիվանդություն, որից երեխան սկսում է տաքացնել և թուլանալ, այլ հիվանդությունը իբրև թե առաջ է գալիս նորած լուսնից, որից և հիվանդության անունը ◆ Նորելուն և փլելուն երբ երեխաները հիվանդանում էին՝ այդ վերագրվում էր լուսնին առաջին պարագային հիվանդությունը կոչվում էր նորենցք, երկրորդին՝ փուլ։ Բնս

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։