նույնություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nujnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նոյնութիւն

վանկեր՝ նույն•ու•թյուն 

Գոյական

1. նույն լինելը, նույնությունը
2. (փիլ․) կատեգորիա, որն արտահայտում է առարկայի, երևույթի ինքն իր հետ ունեցած հավասարությունը, միատեսակությունը կամ մի քանի առարկաների հավասարությունը, A և B առարկաների մասին ասում են, որ նրանք նույնական են, եթե և միայն եթե A-ն բնութագրող բոլոր հատկությունները բնութագրում են նաև B-ն և հակառակը

Հոմանիշներ

1. նույնություն, նույակացություն (հնց․)
2. նունանմանություն, համանմանություն
3. տե՛ս անփոփոխություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sameness գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ одинаковость (ru) ‎(odinakovostʹ), тождественость (ru) ‎(toždestvenostʹ), тожественность (ru) ‎(tožestvennostʹ), идентичность (ru) ‎(identičnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։