նուռձ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nurd͡z]
վանկեր՝ նուռձ
- փեսայի ծառ, բազկաչափ խաչաձև փայտ՝ զարդարված գույնզգույն թելերով, չրի, չամիչի, ընկույզի, շարաններով, նուռերով ու խնձորներով Կաղապար:օն ◆ Երբ հարսն ու փեսան պսակ են գնում, նրանց առջևից ազապներից մեկը տանում է նուրձը մինչ եկեղեցու դուռը, որտեղ երիտասարդները, երեխաները վրայի մրգերի մի մասը թռչկոտելով պոկոտում են։ Կաղապար:օն
Արտահայտություններ
խմբագրել- նուռձ կտրել Մուշ, Բուլանըխ՝
- ուռց կտրել Կարին, Շիրակ՝ շրվնջ
- որց կտրել ◆ Մշ նորապսակ թագավորի պսակը՝ թագը, նարոտը վերցնել ◆ Սովորություն կար հին ժամանակ յոթը ավելի ուշ՝ 2-3 օր հետո նուռձը կտրել, այսինքն «պսակ վերացուցանելո» կարգը կատարել։ Ահ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։